zondag 2 september 2018

Nogmaals Plato

De overgang van het moderne naar het postmoderne voltrok zich in omgekeerde volgorde reeds in de oudheid. Het was Plato die de sofistische retorica van zijn tijd buitenspel zette door een universele rede te introduceren gericht op het vinden van algemeen geldende objectieve waarheden. Men zou hieraan de conclusie kunnen verbinden dat onze tijd wacht op een nieuwe Plato. Een hedendaagse Plato die de profeten van het constructivisme, van alternative facts en post-truth buitenspel zal zetten gelijk Plato dat in de oudheid deed met de sofisten van zijn tijd. Overigens meen ik los van het voorgaande dat mijn ‘wereld-voor-ons’ kennisleer in feite het juiste antwoord is op het hedendaags constructivisme, subjectivisme en relativisme. In ondermeer paragraaf VI van mijn addendum op de tekst Het kenbare noumenale: transcendentie binnen de-wereld-voor-ons leg ik uit waarom.

1 opmerking:

JanD zei

Beste Emanuel.
Als niet-filosoof mijn excuses voor mijn onbegrip, de eerste zin:
"Zoeken naar absolute (?werkelijkheid? sorry:) waarheid is voor de mens zinloos." Daar ben ik het mee eens.
Waarom zou je dan überhaupt uitgaan van het bestaan van een absolute werkelijkheid en spreken over een zelfbedachte en niet te achterhalen ‘wereld in zichzelf’ ?

Het zal toch wel voldoende zijn als iedereen zijn eigen ‘wereld voor zichzelf’ heeft?
Of zoals jij zegt: ‘wereld voor ons-zelf’. (Ik let niet op een onsje méér of minder in dit geval. :-) )