vrijdag 21 oktober 2016

Waarom een vitale samenleving niet zonder spiritualiteit kan

Een vitale samenleving vereist actieve betrokkenheid. Actieve betrokkenheid vereist onderling vertrouwen. Onderling vertrouwen gedeelde waarden. Gedeelde waarden een gedeelde spiritualiteit.

Naschrift: De laatste gevolgtrekking gaat terug op de gedachte dat gedeelde waarden en normen nooit op zichzelf staan. Ze komen voort uit een gedeeld omvattend zinperspectief van waaruit men leeft. Overigens hoeft die spiritualiteit niet al te veeleisend te zijn. Ze kan op enige afstand staan en compatibel zijn met verschillende gewoonten.

3 opmerkingen:

Arno zei

Beste Emanuel,

Je maakt hiermee dus een argument dat het hebben van spirituele gevoelens een evolutionair voordeel is voor een samenleving. Het is daarbij interessant om te vermelden dat het verder totaal irrelevant is of die spirituele gevoelens gegrond zijn in de werkelijkheid of niet. Als het werkt, en, zoals jij schrijft, als die spiritualiteit gedeeld wordt, dan stelt het de groep in staat om beter samen te werken t.o.v. groepen die dit niet hebben.

Dat stelt bijvoorbeeld Homo Sapiens in staat om Homo Neanderthalensis van de aardbodem te doen verdwijnen.

Dit (de eigenschap van de mens om te kunnen geloven in verzonnen werkelijkheden) is trouwens een belangrijk thema in het boek "Sapiens: A brief history of humankind" van Yuval Noah Harari. Een echte aanrader, dat boek.

Groet,
Arno

Risto zei

En wat vereist een gedeelde spiritualiteit?

Emanuel Rutten zei

Beste Risto,

Een gedeelde openheid en ontvankelijkheid voor het absolute.

Groet,
Emanuel