"Terwijl Sienna en hij zich een weg baanden door de menigte, bleef Langdons blik op de doopkapel gericht. Sienna bewoog zich zo snel en behendig dat Langdon bijna moest rennen om haar bij te houden. Zelfs van een afstand zag hij de enorme deuren van het Baptisterium glanzen in het zonlicht. Ze waren van verguld brons en meer dan vijf meter hoog. Lorenzo Ghiberti had er meer dan twintig jaar aan gewerkt. De deuren bestonden uit tien rijk bewerkte panelen met fijnzinnig uitgevoerde Bijbelse voorstellingen van zo'n verbijsterende kwaliteit dat Giorgio Vasari de deuren 'in alle opzichten volmaakt' had genoemd, en 'het schitterendste meesterwerk ooit geschapen'. Maar het was Michelangelo geweest die in zijn vervoering de deuren de naam had gegeven die ze tot op de huidige dag hebben behouden. Volgens de beroemde kunstenaar waren de deuren van zo'n schoonheid dat ze konden dienen als de Poorten van het Paradijs."
D. Brown, Inferno, Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2013, p.235
woensdag 29 mei 2013
De Poorten van het Paradijs
Labels:
Baptisterium,
Dan Brown,
Giorgio Vasari,
Inferno,
Lorenzo Ghiberti,
Michelangelo,
Paradijs
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Zeker, en heb ze met eigen ogen ooit bewonderd, die specifieke fysieke deuren. De echte 'wonderen' (vakmanschap) van de kunst, en van de inspiratie tegelijk, zo je wilt.
Maar - altijd afbreuk doend dat 'maar' aan de 'tijdelijke' verheffing die de ander verwoordt, = het zij zo, en het is een 'flexibel ingebakken woord' bij de skeptische agnost = een 'overweging' na net nog hardop nadenken door je over zondeval(len), nu weer de ogen op het Schone gericht, op een 'openbaar' door jezelf gesticht kanaal.
Het hart van het Heilige Utrecht werd ooit weggeblazen door een 'heuse orkaan'. Meidoorns bevatten soms een biologisch volstrekt onbegrijpelijke 'spinselmot'. (Zeg maar een 'grijs gordijn'. Dat moet dan wel de weg naar de Poort van de Hel zijn.)
Hoe leeft de (gelovige) filosoof 'eigenlijk'? Echt stoer volgens de richtlijnen van 'er is geen speld tussen te krijgen over wat ik nu weer logisch bedenk' of ten diepste toch even wiebelig als elk ander...
Kunst is geen reddingsboei.
Here here, hoe lig ik vanavond weer zo in mijn bedje om uw hulp weer in te roepen om de gelovige filosofen nog te begrijpen in hun streven 'alle andere menselijk streven' te 'begrijpen' via van 'beneden naar boven' denken?
Als 'gelovige' moet je 'grenzen' in acht nemen en 'logisch' steeds weer overtreden tegelijk. Zeker als je Emanuel heet.
De toiletpot bij de Gamma is er nu nog geen honderd euro. Here here, die boodschap ontglipt het 'ware logische' denken. Doe er eens wat aan, bid ik U, in plaats van een paar hoogst begaafden Uw wereld te zien 'aannemelijk' maken.
U trekt zich echt nergens iets van aan, buiten gouden morgenregens.
Beste Emanuel,
jij kunt dan wel onder de indruk zijn van deze passage, maar het is zeer matige lectuur, waar jij tegelijk over de achterliggende 'feiten' ongetwijfeld veel beter bent ingelicht dan de schrijver of ik.
"Sienna bewoog zich zo snel en behendig dat Langdon bijna moest rennen om haar bij te houden. Zelfs van een afstand zag hij de enorme deuren van het Baptisterium glanzen in het zonlicht. Ze waren van verguld brons en meer dan vijf meter hoog."
Waarom dit drie zinnen zijn die niet 'passen' op elkaar? Vooral de connectie tussen zin twee en drie rammelt toch echt aan alle kanten.
Het doet er niet toe, kennelijk, de beschrijving die het hart roert in de richting, die je wilt naar het einde van de beschrijving? (Voor 'straf-huiswerk' bij mis-understanding kun je me een van je opstellen over de modale logische zaken mbt God opleggen! Maar ik zal ongehoorzaam zijn en toch blijven luisteren/ lezen.)
God is toch een 'emotionele' zaak uiteindelijk. Je voelt je een hele Piet (of Mirjam), een halve Piet (of Mirjam), je bewondert het ochtendgloren soms en de vliegende dyno's, en/ of de meestal ongelooflijk 'nauwkeurige' verantwoording van woorden van jongens als jij, maar bespaar me daarbij de prietpraat van Dan Brown! Lees de volgorde der zinnen. Brandhout ten opzichte van die van het gemiddelde van jezelf. En dat zie je niet?!
En de rest rammelt nog veel harder, die prachtige echte kunstenaars van de deuren onwaardig.
Recht naar de Hellepoort, afvallige protestant, vanuit Rome gezien. Haha.
Kunst, ook de sublieme, zal geen uitweg zijn, wel fraai gevonden, als derde wiel aan je wagen! Vrees ik. Met Kunst echt in het hart kom je duidelijk in contact met heidense 'godinnen' als 'Verlangen' en met name zij windt er geen 'doekjes' om. Gewoon 'wie' (de persoon) is dat achter dat loffelijk streven naar wijsheid?
Je verlangt binnen de kortste keren naar de 'normale' burgerlijke staat, die je nooit meer zult bereiken. Dat had scheelogige Sartre goed gezien.
Uw dominee voor een moment. (Altijd beschikbaar voor gewetenskwesties'.);-)
Groet.
Beste Theo,
Het ging mij natuurlijk toch ook vooral om die deuren en Michelangelo's heerlijke hyperbool. Bovendien vind ik de passage helemaal niet warrig of armzalig. Maar wat los daarvan misschien nog wel belangrijker is: Laat duizend bloemen bloeien, Theo.
Groet,
Emanuel
Nu u toch aan het boek aan het lezen was (waar gaat dat heen met de wereld als filosofen Dan Brown lezen ?), hoe vond u de vertaling, voorzover daarover iets is te zeggen zonder de brontekst erbij te hebben ?
De vertaling is onder grote tijdsdruk in een ondergrondse bunker en zonder toegang tot internet gemaakt (waar gaat dat heen met de vertalers ?). Mij lijkt het ondoenlijk in dergelijke condities een goede vertaling te produceren, tenzij het om zeer simpele teksten gaat.
Beste A. Atsou-Pier,
De tekst is eenvoudig, dat mag geen problemen opgeleverd hebben ;-)
Groet,
Emanuel
Beste Emanuel,
je zegt : "Het ging mij natuurlijk toch ook vooral om die deuren en Michelangelo's heerlijke hyperbool...
Was dat echt een hyperbool van die grote geest? Dat kun je kennelijk ook nog onderbouwen? Uit bestaande teksten en/ of jouw begrijpen daarvan?
"Maar wat los daarvan misschien nog wel belangrijker is: Laat duizend bloemen bloeien."
Zeker! Zo zei ook een ander gekleurd boekje uit China, als ik me niet vergis? Heeft Mao dat ergens gejat, van Confusius wellicht? Waardoor jij het gewoon kunt zeggen als een teken van 'verdraagzaamheid' blijven vertonen?
Dan Brown: "Maar het was Michelangelo geweest die in zijn vervoering de deuren de naam had gegeven die ze tot op de huidige dag hebben behouden. Volgens de beroemde kunstenaar waren de deuren van zo'n schoonheid dat ze konden dienen als de Poorten van het Paradijs."
Tja, 'vervoering'. Een van de instrumenten van 'Verlangen'. Zou het te staven zijn vanuit al de 'serieuze' studies naar de bronnen naar Michelangelo? Geen flauw idee, maar goed: als het een hyperbool was in die serieuze studies, moet ik mijn 'admiratie' voor je grote belezenheid nog verder bijstellen, en mijn idee over Dan Brown ook nog gaan bijstellen, met duizend margrieten tegelijk, of duizend asters.
Met mij hopen waarschijnlijk nog een paar meelezers op een 'heerlijk' antwoord. Groet.
Beste Theo,
Zie bijvoorbeeld http://is.gd/UPN0jr
Groet,
Emanuel
Een reactie posten