"De vogel is een schepsel met een heel bijzonder gevoel van vertrouwen in de buitenwereld, alsof ze weet dat ze één is met het diepste mysterie ervan. Daarom zingt zij daarbuiten alsof zij in haar eigen diepten zingt, en daarom ook dringt de roep van een vogel zo gemakkelijk door tot onze eigen diepten; we lijken die zonder enige reserve naar onze emoties te kunnen vertalen; sterker nog, zo'n roep kan de hele wereld voor een moment in innerlijke ruimte veranderen, omdat we aanvoelen dat er voor een vogel geen onderscheid bestaat tussen haar eigen hart en dat van de wereld." (Rainer Maria Rilke in een brief aan Lou Andreas-Salomé)
dinsdag 1 januari 2013
Rilkes 'Weltinnenraum'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ik zocht op het begrip Innenraum en kom deze prachtige brief van Rilke op het spoor. Wat een mooie beschrijving en associatie van het raken van het hart door vogelgeluiden.
Een reactie posten