"Brother against brother. Nation against nation. Man against creation. We murdered each other. We broke the world. We did this. Man did this. Everything that was beautiful. Eeverything that was good. We shattered." (From: Noah, Movie)
Tja, hoe kunnen we dit nu even gerijmd krijgen met liefde, redelijkheid en bovennredelijkheid als de grond der dingen. Allereerst wil ik gezegd hebben dat voor mij bovenredelijkheid de weg naar eenheid betekent die gestalte krijgt in de redelijkheid en de liefde. Ik las ooit ergens, ik meen in zijn biografie van Monk, dat Wittgenstein in de loopgraven van de WO1 'mijn kleine evangelie' van Lev Tolstoi had gelezen wat zijn denkwereld in beroering had gebracht. Niet dat het leven van Wittgenstein er voor mij aantrekkelijk uitzag maar zo'n omvergeworpen denkwereld, zo'n ark van Noach, dat leek me destijds ook wel wat, vooral dan de verfrissing die in mijn gedachten volgen zou. Ik las het boek maar het zei me niets, teveel aangehaalde zinnen uit de bestaande evangelies. Ik weet nog dat ik destijds dacht dat Wittgenstein misschien teveel gefocust was op zijn loopgraaf en hij het overzicht was kwijtgeraakt. Van de week pakte ik het boekje, het is maar een klein gedeelte van een vierluik, uit mijn boekenkast en begon het te herlezen. Ik kreeg wat opmerkelijke nieuwe inzichten, mijn kleine evangelie heeft veel linken naar het oude testament en daar was ik altijd naar op zoek geweest. Zo bestaat het uit 12 hoofdstukken, of liever uit 6 hoofdstukken maar de even genummerde hoofdstukken zijn steeds een gevolg van de oorzaak omschreven in de oneven genummerde hoofdstukken. Dan zijn er nog een inleiding en een slotbeschouwing in de vorm van een algemene conclusie van Johannes, waarvan men aanneemt dat deze als eerste geschreven is. De 12 hoofdstukken zijn tevens de 12 brokstukken van het 'onze vader' . Verder zijn er in de huidige versie van 'mijn kleine evangelie' veel gedeelten weggelaten omdat ze ons niets leren. Dit zijn bv het drogen van de vijg, genezing van de zieken, het lopen over de zee, de opstanding van Jezus en de verwijzing naar de profetieën. Juist in die weglatingen zie ik mooie verwijzingen naar eenwording van de beide testamenten. De eenwording staat voor mij zeker ook voor de zondvloed, alleen maar water, en de tweestrijd die daarna weer aanwakkeren zal in onredelijkheid en geen liefde. Ik hoop oprecht dat je dit respons serieus zult willen lezen omdat ik de neiging heb door te schieten in mijn gedachten en in dat geval graag begrensd zal willen worden.
De vraag hoe we het kwaad in de wereld kunnen rijmen met Gods liefde is inderdaad van groot belang. Het is zelfs één van de allerbelangrijkste vragen waarvoor het geloof in God zich gesteld ziet. Het antwoord van het christendom is gelegen in de zondeval. De filmscene uit de film Noah getuigt hiervan: "We broke the world. We did this. Man did this". Toch roept de zondeval als antwoord zelf ook weer fundamentele vragen op. Zie daarvoor bijvoorbeeld http://goo.gl/Hmq3Kd en http://goo.gl/xqSSW0 op dit forum.
Ik zag maar een klein gedeelte van 'Haar naam was Sarah' . Voor mij gold de gemeenplaats hier dat ik het boek beter vond. Zei ik beter?, nee beter is het woord niet maar het beeld waarmee de film werd opgevuld was het mijne niet. Dat brengt verwarring, verwarring kan soms heel verhelderend zijn maar je moet er op dat moment maar net zin in hebben en dat is niet altijd het geval. Zeker niet als je de film juist als ontspanning wilde zien om elders de onrust te sussen.
Bedankt voor je respons.
P.S. Zo heb ik ook Tolstoj's 'mijn kleine evangelie' maar weer even weggelegd. De onderwaardering voor het materiële begon mij mateloos te ergeren. Natuurlijk kun je haar bedekken met de liefde van de geest maar dat zie ik dan wel even graag gebeuren. Er is niets mis met ondergesneeuwd te worden maar als je niet weet wat er ondergesneeuwd wordt mist de essentie de grond onder haar eigen voeten.
Ja, die onderwaardering voor het concrete materiële aardse leven heeft helemaal niets te maken met het christendom. Het christendom is allesbehalve een religie van wereldvlucht en wereldverzaking. Zie in dit verband eventueel ook http://www.debezieling.nl/uit-de-aarde-bloeit-de-waarheid-op/
Dr. ir. Emanuel Rutten (1973) is filosoof. Hij behaalde in 1994 een propedeuse in de economie aan de UvA, een master of science in de wiskunde in 1997 aan de TU Delft en een master of arts in de wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit in 2010. De laatste twee met het judicium cum laude. Begin 2010 begon Emanuel aan de Vrije Universiteit aan een promotie in de wijsbegeerte bij Prof. Dr. R. van Woudenberg. Eind september 2012 promoveerde hij. De titel van zijn dissertatie luidt: 'A Critical Assessment of Contemporary Cosmological Arguments: Towards a Renewed Case for Theism'. Sindsdien is hij als onderzoeker en docent verbonden aan de afdeling Wijsbegeerte van de Faculteit Geesteswetenschappen van de Vrije Universiteit in Amsterdam (zowel binnen het Abraham Kuyper Centrum voor wetenschap en de grote vragen als binnen centrum Ethos voor maatschappelijke transformatie). Het onderzoeks- en onderwijsterrein van Emanuel omvat de relatie tussen geloof en wetenschap, het evalueren van de rationaliteit van seculiere en religieuze wereldbeelden, kennisleer en speculatief realisme, logica en retorica, en esthetiek. Emanuel woont in de binnenstad van Amsterdam.
4 opmerkingen:
Tja, hoe kunnen we dit nu even gerijmd krijgen met liefde, redelijkheid en bovennredelijkheid als de grond der dingen. Allereerst wil ik gezegd hebben dat voor mij bovenredelijkheid de weg naar eenheid betekent die gestalte krijgt in de redelijkheid en de liefde.
Ik las ooit ergens, ik meen in zijn biografie van Monk, dat Wittgenstein in de loopgraven van de WO1 'mijn kleine evangelie' van Lev Tolstoi had gelezen wat zijn denkwereld in beroering had gebracht. Niet dat het leven van Wittgenstein er voor mij aantrekkelijk uitzag maar zo'n omvergeworpen denkwereld, zo'n ark van Noach, dat leek me destijds ook wel wat, vooral dan de verfrissing die in mijn gedachten volgen zou. Ik las het boek maar het zei me niets, teveel aangehaalde zinnen uit de bestaande evangelies. Ik weet nog dat ik destijds dacht dat Wittgenstein misschien teveel gefocust was op zijn loopgraaf en hij het overzicht was kwijtgeraakt.
Van de week pakte ik het boekje, het is maar een klein gedeelte van een vierluik, uit mijn boekenkast en begon het te herlezen. Ik kreeg wat opmerkelijke nieuwe inzichten, mijn kleine evangelie heeft veel linken naar het oude testament en daar was ik altijd naar op zoek geweest. Zo bestaat het uit 12 hoofdstukken, of liever uit 6 hoofdstukken maar de even genummerde hoofdstukken zijn steeds een gevolg van de oorzaak omschreven in de oneven genummerde hoofdstukken. Dan zijn er nog een inleiding en een slotbeschouwing in de vorm van een algemene conclusie van Johannes, waarvan men aanneemt dat deze als eerste geschreven is.
De 12 hoofdstukken zijn tevens de 12 brokstukken van het 'onze vader' .
Verder zijn er in de huidige versie van 'mijn kleine evangelie' veel gedeelten weggelaten omdat ze ons niets leren. Dit zijn bv het drogen van de vijg, genezing van de zieken, het lopen over de zee, de opstanding van Jezus en de verwijzing naar de profetieën. Juist in die weglatingen zie ik mooie verwijzingen naar eenwording van de beide testamenten.
De eenwording staat voor mij zeker ook voor de zondvloed, alleen maar water, en de tweestrijd die daarna weer aanwakkeren zal in onredelijkheid en geen liefde.
Ik hoop oprecht dat je dit respons serieus zult willen lezen omdat ik de neiging heb door te schieten in mijn gedachten en in dat geval graag begrensd zal willen worden.
Beste Roos,
De vraag hoe we het kwaad in de wereld kunnen rijmen met Gods liefde is inderdaad van groot belang. Het is zelfs één van de allerbelangrijkste vragen waarvoor het geloof in God zich gesteld ziet. Het antwoord van het christendom is gelegen in de zondeval. De filmscene uit de film Noah getuigt hiervan: "We broke the world. We did this. Man did this". Toch roept de zondeval als antwoord zelf ook weer fundamentele vragen op. Zie daarvoor bijvoorbeeld http://goo.gl/Hmq3Kd en http://goo.gl/xqSSW0 op dit forum.
Hartelijke groet,
Emanuel
Ik zag maar een klein gedeelte van 'Haar naam was Sarah' . Voor mij gold de gemeenplaats hier dat ik het boek beter vond. Zei ik beter?, nee beter is het woord niet maar het beeld waarmee de film werd opgevuld was het mijne niet. Dat brengt verwarring, verwarring kan soms heel verhelderend zijn maar je moet er op dat moment maar net zin in hebben en dat is niet altijd het geval. Zeker niet als je de film juist als ontspanning wilde zien om elders de onrust te sussen.
Bedankt voor je respons.
P.S. Zo heb ik ook Tolstoj's 'mijn kleine evangelie' maar weer even weggelegd. De onderwaardering voor het materiële begon mij mateloos te ergeren. Natuurlijk kun je haar bedekken met de liefde van de geest maar dat zie ik dan wel even graag gebeuren. Er is niets mis met ondergesneeuwd te worden maar als je niet weet wat er ondergesneeuwd wordt mist de essentie de grond onder haar eigen voeten.
Beste Roos,
Ja, die onderwaardering voor het concrete materiële aardse leven heeft helemaal niets te maken met het christendom. Het christendom is allesbehalve een religie van wereldvlucht en wereldverzaking. Zie in dit verband eventueel ook http://www.debezieling.nl/uit-de-aarde-bloeit-de-waarheid-op/
Hartelijke groet,
Emanuel
Een reactie posten