Vandaag publiceerde het dagblad Trouw een recensie van het boek En dus bestaat God. De beste argumenten dat ik samen met Jeroen de Ridder schreef.
3 opmerkingen:
Anoniem
zei
Hallo Emanuel, Allereerst zou ik op willen merken dat jouw blog en website erg toegankelijk en interessant zijn voor een filosofische leek als ik. Wat dat betreft draag je zeker bij aan de popularisering van de filosofie(zie ook de bezoekersaantallen). Met name jouw reflecties op de wiskunde, metafysica in het algemeen, en Wittgenstein spraken mij erg aan. Ik hoop dat, mocht je tijd en zin hebben, je ook wat zou kunnen schrijven over de latere Wittgenstein.
Verder hoop ik dat je het volgende kan ophelderen. Je hebt meerdere malen gesteld dat theïsme de meest redelijke positie is in het godsdienstfilosofische debat. Uit onderzoek blijkt dat, in tegenstelling tot veel andere filosofische kwesties, een meerderheid onder filosofen atheïstisch is. (Ik neem aan dat de huidige stand van zaken in de godsdienstfilosofie wel degelijk wordt onderwezen aan filosofiefaculteiten.) Ik vraag mij af hoe dat komt en of dat in de toekomst zal veranderen. Filosofen trachten, geloof ik, overal de meest redelijke posities in te nemen. Ik begrijp dat het moeilijke vragen zijn, maar ik hoop dat je met een bevredigend antwoord komt. Gr. Anoniem
Dank voor jouw vriendelijke woorden over mijn blog. Dat de meerderheid van de filosofen geen theïst is, zegt op zichzelf niet zoveel over de redelijkheid van theïsme. De meeste filosofen hebben zich namelijk niet of nauwelijks in godsdienstfilosofie verdiept. Het is alvast beter om te kijken hoe het percentage ligt onder die groep van filosofen die zich wel intensief met dit vakgebied hebben beziggehouden. En dan blijkt de zaak ineens heel anders te liggen.
De atheïsten verhouden zich tot godsdienst ongeveer zo, zoals de liberaal over het algemeen tegen 'gemeenschap' aankijkt. Het komt in hun vocabulaire gewoon niet voor. De typisch liberaal-individualistische* kortsluiting bestaat hierin, alleen in termen van het individu te kunnen denken. -Maar wie, bijvoorbeeld als socioloog, wil weten waarom een collectief zo denkt en handelt als het doet, zal het standpunt van het individu moeten verlaten. (Maggie Thatcher: 'Society doesn't exist, there are only individuals') De atheïst matigt zich aan, dat er in zijn verlichte, moderne, 'rationele' wereldbeeld niets bestaat, waar hij wel eens geen verstand van zou kunnen hebben. Hij kan zich het gewoon niet voorstellen, maar veelmeer niet permitteren om toe te geven, dat de christen ook nog wel eens ergens gelijk in zou kunnen hebben.
*Dat het liberalisme als ideologie de pendant van het moderne, geseculariseerde protestantisme vormt, daar als het ware het politieke complement van is, is ook nog een thema.
Dr. ir. Emanuel Rutten (1973) is filosoof. Hij behaalde in 1994 een propedeuse in de economie aan de UvA, een master of science in de wiskunde in 1997 aan de TU Delft en een master of arts in de wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit in 2010. De laatste twee met het judicium cum laude. Begin 2010 begon Emanuel aan de Vrije Universiteit aan een promotie in de wijsbegeerte bij Prof. Dr. R. van Woudenberg. Eind september 2012 promoveerde hij. De titel van zijn dissertatie luidt: 'A Critical Assessment of Contemporary Cosmological Arguments: Towards a Renewed Case for Theism'. Sindsdien is hij als onderzoeker en docent verbonden aan de afdeling Wijsbegeerte van de Faculteit Geesteswetenschappen van de Vrije Universiteit in Amsterdam (zowel binnen het Abraham Kuyper Centrum voor wetenschap en de grote vragen als binnen centrum Ethos voor maatschappelijke transformatie). Het onderzoeks- en onderwijsterrein van Emanuel omvat de relatie tussen geloof en wetenschap, het evalueren van de rationaliteit van seculiere en religieuze wereldbeelden, kennisleer en speculatief realisme, logica en retorica, en esthetiek. Emanuel woont in de binnenstad van Amsterdam.
3 opmerkingen:
Hallo Emanuel,
Allereerst zou ik op willen merken dat jouw blog en website erg toegankelijk en interessant zijn voor een filosofische leek als ik. Wat dat betreft draag je zeker bij aan de popularisering van de filosofie(zie ook de bezoekersaantallen). Met name jouw reflecties op de wiskunde, metafysica in het algemeen, en Wittgenstein spraken mij erg aan. Ik hoop dat, mocht je tijd en zin hebben, je ook wat zou kunnen schrijven over de latere Wittgenstein.
Verder hoop ik dat je het volgende kan ophelderen. Je hebt meerdere malen gesteld dat theïsme de meest redelijke positie is in het godsdienstfilosofische debat. Uit onderzoek blijkt dat, in tegenstelling tot veel andere filosofische kwesties, een meerderheid onder filosofen atheïstisch is. (Ik neem aan dat de huidige stand van zaken in de godsdienstfilosofie wel degelijk wordt onderwezen aan filosofiefaculteiten.) Ik vraag mij af hoe dat komt en of dat in de toekomst zal veranderen. Filosofen trachten, geloof ik, overal de meest redelijke posities in te nemen. Ik begrijp dat het moeilijke vragen zijn, maar ik hoop dat je met een bevredigend antwoord komt.
Gr. Anoniem
Beste anoniem,
Dank voor jouw vriendelijke woorden over mijn blog. Dat de meerderheid van de filosofen geen theïst is, zegt op zichzelf niet zoveel over de redelijkheid van theïsme. De meeste filosofen hebben zich namelijk niet of nauwelijks in godsdienstfilosofie verdiept. Het is alvast beter om te kijken hoe het percentage ligt onder die groep van filosofen die zich wel intensief met dit vakgebied hebben beziggehouden. En dan blijkt de zaak ineens heel anders te liggen.
Groet,
Emanuel
Anoniem, Emanuel
De atheïsten verhouden zich tot godsdienst ongeveer zo, zoals de liberaal over het algemeen tegen 'gemeenschap' aankijkt. Het komt in hun vocabulaire gewoon niet voor. De typisch liberaal-individualistische* kortsluiting bestaat hierin, alleen in termen van het individu te kunnen denken. -Maar wie, bijvoorbeeld als socioloog, wil weten waarom een collectief zo denkt en handelt als het doet, zal het standpunt van het individu moeten verlaten. (Maggie Thatcher: 'Society doesn't exist, there are only individuals')
De atheïst matigt zich aan, dat er in zijn verlichte, moderne, 'rationele' wereldbeeld niets bestaat, waar hij wel eens geen verstand van zou kunnen hebben. Hij kan zich het gewoon niet voorstellen, maar veelmeer niet permitteren om toe te geven, dat de christen ook nog wel eens ergens gelijk in zou kunnen hebben.
*Dat het liberalisme als ideologie de pendant van het moderne, geseculariseerde protestantisme vormt, daar als het ware het politieke complement van is, is ook nog een thema.
Groet,
Ed
Een reactie posten