donderdag 15 december 2016
Nieuw argument voor goedheid van God
God is diegene die licht laat schijnen in de duisternis. God is dat licht zelf. Als bron van het zijn, als het zijn zelf, is God hoe dan ook prijzenswaardig. Zonder God zou alles wegzinken in het niets, zou er helemaal niets bestaan. Alles wat er is is er alleen maar dankzij God. Is dat inderdaad niet iets om God om te prijzen en te loven? Alles wat we zijn kunnen we alleen dankzij God zijn. Dat maakt God inderdaad lovenswaardig. Iemand die het licht in het duister laat schijnen, iemand die er voor zorgt dat er überhaupt zijn is en niet niets is prijzenswaardig. De kerngedachte is dus dat wie voor het zijn zelf zorgt te prijzen is. Want het zijn verhoudt zich tot het niets als licht tot donker. Er zijn, mogen bestaan, is licht. De dood, het niets, is duisternis. Maar dan moeten de karaktereigenschappen van God goed zijn. Het lijkt immers incoherent dat een prijzenswaardige God geen goede karaktereigenschappen zou hebben. Zoiets lijkt zelfs metafysisch onmogelijk. Maar dit betekent dat God zelf goed is. Is deze redenering voor de goedheid van God verdedigbaar? Ze lijkt me in elk geval veelbelovend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Beste Emanuel,
"Alles wat er is is er alleen maar dankzij God".
Als je gezegd zou hebben dat al het goede er alleen maar is dank zij God zou het gezond verstand hiertegen niet in opstand hoeven komen.
Maar als alles wat er is (zie alleen maar de beelden van een verwoest Aleppo en bespaar je verder de duizenden beelden van dood, verderf, waanzin en rottigheid over de gehele wereld de gehele geschiedenis door) er alleen maar is dank zij God dan zou het gezond verstand zichzelf verloochenen als het niet op zijn minst de vraag opwerpt: "Ware het dan niet beter dat God niets geschapen had"?
En als wij moeten aannemen dat alle ellende veroorzaakt wordt door mensen die volgens de leer van de kerk geschapen zijn naar het beeld en de gelijkenis van God, moet het gezond verstand dan niet aannemen dat wij geen reden hebben om ons met zo'n God gelukkig te prijzen?
vriendelijke kerstgroet,
Herman
Beste Herman,
Het kernpunt hier is dat prima facie zijn (existentie, het laten schijnen van licht) goed is en niets (leegte, de duisternis laten overwinnen) niet. Jouw vraag betreft een vervolgkwestie: maar er is toch ook veel lijden in de wereld? Is dát dan wel te verenigen met Gods goedheid? Welnu, zie daarvoor goo.gl/0SCriS op mijn website.
Groet,
Emanuel
Beste Emanuel,
Volgens deze redeneertrant zou een moeder, die dus voor nieuw leven heeft gezorgd, ook lovenswaardig en dus goed zijn, Ook als deze moeder haar kind vervolgens zwaar verwaarloost.
Of het verschil moet zijn dat een god ofwel helemaal goed is, ofwel helemaal slecht. Dat het bij goden altijd zwart/wit is, en niet iets met heel veel grijsgebieden, zoals bij mensen.
Als dat zo is moet je dat binnen je argument aannemelijk maken. Waarom zou een slechte god geen enkele goede eigenschap kunnen hebben?
Beste Arno,
Dat volgt niet. De grond van het zijn zelf is goed krachtens het überhaupt laten zijn van iets in plaats van niets. De grond van het zijn is dus uiteindelijk ook de grond van het bestaan van dat kind. Het is de grond van alles wat is en waarzonder helemaal niets zou bestaan. Geen enkel mens, geen moeder en geen vader, heeft deze status.
Groet,
Emanuel
Beste Emanuel,
Maar dat probeerde ik ook helemaal niet te beweren ; dat een mens dezelfde status als god kan hebben. Ik probeerde slechts je redeneertrant te volgen op basis van je oorspronkelijke argument.
Dat argument lijkt te beweren dat (A) op het moment dat een entiteit iets doet wat die entiteit prijzenswaardig maakt, (B) daaruit volgt dat de karaktereigenschappen van die entiteit goed moeten zijn. Waaruit (C) volgt dat die entiteit goed is.
In jouw voorbeeld, met jouw teksten :
A : Iemand die het licht in het duister laat schijnen, iemand die er voor zorgt dat er überhaupt zijn is en niet niets is prijzenswaardig.
B: Maar dan moeten de karaktereigenschappen van God goed zijn.
C: Maar dit betekent dat God zelf goed is.
En dan in een soortgelijk voorbeeld van mij evenzo:
A: Een moeder die 9 maanden nieuw leven draagt, met veel pijn hiervan bevalt, en dit kind onder zware omstandigheden opvoedt is prijzenswaardig.
B: Maar dan moeten de karaktereigenschappen van die moeder goed zijn.
C: Maar dit betekent dat die moeder zelf goed is.
Dit voorbeeld dient om mijn bedenkingen te illustreren. Want ik denk niet dat het zo correct is om bijvoorbeeld uit A conclusie B te trekken.
Dan zouden er natuurlijk aanvullende argumenten in jouw betoog kunnen zijn die ik gemist heb. Indien dat zo is, wil je die argumenten dan verduidelijken?
Groet,
Arno
Een reactie posten