woensdag 23 november 2011

Friedrich Schlegel over de romantische poëzie

"De romantische poëzie is een progressieve, universele poëzie. [...] Alleen zij kan, net als het epos, een spiegel van de gehele, ons omringende wereld, een beeld van het tijdperk worden. En toch kan ze ook - tussen het verbeelde en de verbeelder, vrij van elk reëel en ideëel belang, op de vleugels van de poëtische reflectie in het midden zweven, die reflectie naar een hogere macht verheffen en vermenigvuldigen als in een eindeloze reeks spiegels"

(Karl Wilhelm Friedrich von Schlegel,
Athenaeum 1/2, 28-30)

1 opmerking:

Hein zei

Waar komt alle romantische poëzie en filosofie ineens vandaan? :). Toevallig moest ik vandaag college geven over Schopenhauer en was ik in het midden van de esthetische beschouwing van het wezen der dingen beland. Ik had deze quote mooi kunnen gebruiken.

Wat betreft de filosofie: het is opmerkelijk om te zien wat een cultuurschok de romantische beweging teweeggebracht lijkt te hebben met betrekking tot de methode van filosofie. In korte tijd (Kant, eind 18e eeuw, vroege Fichte vroege Schelling, begin 19e, naar Schopenhauer, iets later)gaat men over van boeken waar nog in beargumenteerd wordt (Kant, etc.) naar werken waarin veel literaire beschrijvingen staan, losse reflecties, waarin lastige filosofische ideeën gewoon geponeerd worden (Ding an Sich) etc. (Schopenhauer).