zaterdag 26 augustus 2017
Structuralisme en concreta
Structuralisten die menen dat de wereld louter uit structuren bestaat zullen moeten uitleggen wat ervoor zorgt dat er naast abstracte objecten ook concrete objecten bestaan. En met alleen structuren als abstracte objecten kom je er dan niet. Uiteindelijk lijkt het postuleren van zoiets als een eerste of primaire materie dan ook onvermijdelijk. Er moet immers iets niet abstracts zijn waarin de structuren zich kunnen instantiëren om zo tot concrete objecten te komen. Nu zou men kunnen tegenwerpen dat structuren zich instantiëren in iets dat zelf ook weer een structuur is, ad infinitum. Maar dan krijgen we een oneindige regressie van abstracta. Hoe zou daar ooit iets concreets uit kunnen voortkomen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dat is inderdaad precies de vraag die ik me stel, wanneer ik hedendaagse fysici hoor praten over hun idee dat materie in uiteindelijke zin ofwel slechts zou bestaan in de vorm mathematische structuren (Tegmark - mathematical universe) danwel dat materie uiteindelijk slechts zou bestaan uit informatie (Verlinde - zwaartekracht als entropish verschijnsel).
Die ideën lijken me beide foutief, op grond van dezelfde argumenten die in deze post worden gesteld.
Maar wat we dan wellicht zouden moeten stellen is dat mét het verschijnsel materie (en de opvatting dat materie de primaire verklaringsgrond is voor het bestaan van de wereld, materie dus als eeuwig en oneindig wordt opgevat) dit altijd gepaard gaat met informatie (dat wil zeggen, de abstracte eigenschappen van de materie die we van de altijd in beweging zijnde materie door waarnemingen abstraheren), en we dus eigenlijk kunnen zeggen dat waar materie is, er ook altijd informatie is, en waar er informatie is, er ook altijd materie is. Informatie is dus net zo onlosmakelijk verbonden met materie, als beweging.
Een reactie posten